De ogen en het onmogelijke

De wilde hond Johannes woont in een park, en brengt verslag uit van wat hij ziet aan de drie oude bizons die in een wei in het park staan. Hij ontdekt dat er een nieuw gebouw komt in het park. Johannes vindt het fascinerend, maar die fascinatie leidt ertoe dat zijn waakzaamheid verslapt en hij gevangen wordt genomen door mensen. Gelukkig kunnen zijn vrienden hem bevrijden, maar zijn gevangenschap brengt hem op het idee om de bizons te bevrijden. Zelf hebben de bizons daar niet veel behoefte aan, maar Johannes is vastbesloten.

Johannes is de ik-verteller en zelden voelde je een verteller in een boek zo hard kwispelen. Het is een betoverend verhaal, dat zich subliem laat voorlezen.